CZYM JEST AIDS I JAK SIĘ PRZED NIM OCHRONIĆ? 28. ŚWIATOWY DZIEŃ AIDS
Każda osoba, bez względu na pochodzenie rasowe, religię lub orientację seksualną, jeśli prowadzi aktywne życie seksualne lub ma kontakt z krwią zakażoną HIV, może zakazić się tym wirusem. Płeć, wiek czy wykonywany zawód nie chronią przed zakażeniem. Przed zakażeniem HIV w drodze kontaktu seksualnego w 100 proc. chroni abstynencja seksualna, jednakże nie jest to rozwiązanie dla wszystkich. Ryzyko zakażenia można natomiast znacznie zmniejszyć poprzez konsekwentne i właściwe używanie prezerwatyw, szczególnie podczas kontaktu seksualnego z osobą, której nie znamy zbyt dobrze. Warto wiedzieć, że płyny takie jak ślina, mocz, pot itp. nie są materiałem zakaźnym jeżeli nie są istotnie zanieczyszczone krwią. Przed zakażeniem HIV chroni przede wszystkim znajomość dróg zakażenia i stosowanie odpowiedniej profilaktyki.
HIV to nie wyrok
Brak alarmujących objawów, nieznajomość dróg przenoszenia i zaprzeczanie temu, że HIV może zakazić się każdy z nas, powoduje, że ludzie nie wykonują testów w kierunku HIV i przez lata mogą nie być świadomi swojego zakażenia, a tym samym nie mogą uprzedzić o nim partnera seksualnego. Dziś, dzięki nowoczesnej terapii antyretrowirusowej, zakażenie HIV nie kojarzy się już z nieuchronnym zagrożeniem życia. Obecnie osoby żyjące z HIV, które przyjmują leki antyretrowirusowe mogą normalnie pracować, zakładać rodziny, mieć zdrowe dzieci. Jeśli pozostają pod stałą opieką specjalisty i są leczone zgodnie ze wskazaniami medycznymi, żyją tak długo jak osoby niezakażone.
Czego potrzebują osoby żyjące z HIV w Polsce?
Osoby żyjące z HIV w Polsce chciałyby jeszcze bardziej poprawić jakość swoich kontaktów z lekarzami, a zaplecze medyczne jest dla nich równie istotne, co wsparcie emocjonalne – takie wnioski wypływają z „Badania potrzeb komunikacyjnych osób żyjących z HIV”, przeprowadzonego przez PBS na zlecenie GSK w latach 2015-2016. Wyniki badań wskazują, że przed lekarzami, którzy pracują z osobami żyjącymi z HIV w Polsce, stoi poważne wyzwanie. Połowa badanych dostrzega potrzebę poprawy jakości kontaktu z lekarzem podczas pierwszej wizyty lekarskiej po diagnozie. Część zaś zauważa, że personel medyczny powinien zadbać o to, by w jak najlepszy sposób przekazać informacje o HIV. Jednocześnie osoby seropozytywne mają dobre zdanie o wiedzy swoich lekarzy i chętnie usprawniłyby kontakt z nimi, podejmując go w formie niestandardowej, np. przez Internet. Ważnym ogniwem w życiu wielu osób żyjących z HIV są pozarządowe organizacje pacjenckie: kontaktu z innymi osobami seropozytywnymi szuka w nich ponad 1/3 osób zrzeszonych w takich organizacjach. Jednak nadal wiele osób żyjących z HIV nie wie w ogóle o istnieniu tego typu podmiotów. Choć akceptacja społeczna osób żyjących z HIV jest na poziomie ok. 60-70 proc., to osoby seropozytywne wciąż obawiają się stygmatyzacji po ujawnieniu swojego zakażenia. Te i inne dane znajdują punkt wspólny w postulacie stworzenia nowego narzędzia informacji i komunikacji dla osób żyjących
z HIV.
O autorze
