Prezes URE zatwierdził nową taryfę gazową

Wprowadzone od lipca 2013 roku nowe rozporządzenie taryfowe oddzieliło funkcjonalnie obrót towarem od usługi sieciowej, co w praktyce oznacza likwidację stawki sieciowej i wprowadzenie w jej miejsce stawki dystrybucyjnej lub przesyłowej, która ustalana jest odpowiednio przez operatora dystrybucyjnego lub przesyłowego.

Średni wzrost Taryfy dla odbiorców indywidualnych i przemysłowych dla gazu wysokometanowego kształtuje się na poziomie poniżej planowanej inflacji na rok 2014 i wynosi 1,5%.

Z porównania nominalnych cen gazu dla odbiorców indywidualnych w krajach Unii Europejskiej wynika, że opłaty końcowe dla klienta w Polsce po zmianie Taryfy, będą w dalszym ciągu jednymi z najniższych.

Renegocjacje kontraktu importowego z Gazprom Export w 2012 roku doprowadziły do obniżenia ceny zakupu gazu w kontrakcie jamalskim. Ponadto, otrzymany dodatkowo z Gazprom Export zwrot nadpłaty umożliwił jeszcze większe obniżenie ceny gazu wszystkim odbiorcom indywidualnym PGNiG SA. W wyniku wyczerpania efektu zwrotu nadpłaty, od 1 stycznia zmianie ulegnie wysokość opłat dla odbiorców indywidualnych, dla których zastosowany był dodatkowy rabat cenowy. Natomiast sama obniżka ceny gazu z kontraktu jamalskiego nadal jest odzwierciedlona w Taryfie dla odbiorców. Po wprowadzeniu nowej Taryfy na paliwa gazowe, opłaty za gaz będą nadal niższe niż przed obniżką z 2012 roku.

Rachunki dla odbiorców indywidualnych, którzy wykorzystują w gospodarstwie domowym gaz ziemny do przygotowania posiłków, (czyli głównie odbiorcy z grupy taryfowej W-1.1) wzrosną miesięcznie średnio o ok. 1,08 zł. odbiorcy pobierający gaz ziemny dla celów przygotowania posiłków i podgrzania wody, (czyli przede wszystkim odbiorcy zakwalifikowani do grupy taryfowej W-2.1), zapłacą średnio miesięcznie więcej o ok. 3,64 zł. Odbiorcy, którzy ogrzewają mieszkania gazem ziemnym, (czyli przede wszystkim odbiorcy zakwalifikowani do grupy taryfowej W-3.6) zapłacą średnio o ok. 19,75 zł więcej miesięcznie.

Trzeba też pamiętać, że wysokość cen gazu uwzględnia również wpływ zapasów obowiązkowych, które PGNiG SA jest zobowiązane tworzyć i utrzymywać. Mają one istotny wpływ na bezpieczeństwo dostaw. Ceny gazu odzwierciedlają wartość tych zapasów, a ich wielkość od 1 października 2013 roku uległa zwiększeniu o ok. 6%, co jest efektem m.in. zwiększonej konsumpcji na rynku krajowym.

W nowej Taryfie wysokość stawek opłat abonamentowych utrzymana jest na dotychczasowym poziomie.

Wysokość ceny za paliwo gazowe ulega zmianie, co jest efektem wprowadzenia nowego modelu rynku i włączenia do ceny za gaz niektórych składowych z likwidowanej stawki sieciowej. Obniżeniu ulega natomiast, w stosunku do zlikwidowanej opłaty sieciowej, nowa opłata dystrybucyjna i przesyłowa o tę część, która włączona została do ceny za paliwo gazowe. Zmiany wynikające z wprowadzenia nowego modelu rynku gazu w Polsce są neutralne dla całkowitej ceny na rachunku opłacanym przez odbiorcę gazu ziemnego.

Druga zmiana wprowadzona do nowej Taryfy na paliwa gazowe, dotyczy nominału wyrażanych cen i stawek opłat. Od 1 stycznia 2014 r. wszystkie stawki będą wyrażone w groszach na metr sześcienny, a nie jak dotychczas w złotych na metr sześcienny. Ta zmiana podyktowana jest przygotowaniami do wprowadzenia rozliczeń w jednostkach energii (kWh zamiast m3), co nastąpi od 1 sierpnia 2014 r. i również wynika z przepisów nowego rozporządzenia taryfowego.

PGNiG SA po raz kolejny zaproponowało krótszy niż roczny okres obowiązywania Taryfy. Konsekwentna praktyka PGNiG SA w tym zakresie uzasadniona jest możliwością szybszego reagowania na zmiany cen gazu na rynkach światowych, co jest istotne również z punktu widzenia liberalizacji rynku gazu w Polsce. Takie podejście odpowiada oczekiwaniom odbiorców PGNiG SA odnośnie dostosowania cyklu zmian cen gazu oferowanego przez PGNiG SA na rynku polskim, do cen gazu oferowanego na rynku europejskim. Zgodnie z decyzją Prezesa URE nowa Taryfa będzie obowiązywać do końca lipca 2014 r.