Dziurawy VAT
W zależności od przyjętych założeń, luka podatkowa w VAT w Polsce wynosi od 36,5 do 58,5 mld złotych. Bardziej istotne od dokładnych rozmiarów szacowanej kwoty jest tempo wzrostu luki, która w założeniu minimalnym wzrosła w latach 2006 – 2012 z 10,6 mld do 36,5 mld złotych (odpowiednio od 25,2 mld do 58,5 mld złotych w założeniu maksymalnym). Tak szybkie tempo wzrostu świadczy o coraz powszechniejszym występowaniu nieprawidłowości i coraz mniejszej efektywności polskiego systemu podatkowego.
Najważniejszym elementem składowym luki podatkowej w VAT jest nasilające się zjawisko oszustw podatkowych. Polska administracja podatkowa nie prowadzi ogólnych szacunków strat Skarbu Państwa wynikających z oszustw podatkowych, trudno też orzec jaki dokładnie udział ilościowy w całkowitej luce w VAT mają straty spowodowane oszustwami. O istotności oszustw przesądzają jednak częste konotacje tego zjawiska – pranie brudnych pieniędzy, fundowanie działalności przestępczej, zaburzenia konkurencji oraz obciążenia administracyjne nakładane w praktyce na uczciwych przedsiębiorców przez organy skarbowe w celu zapanowania nad problemem, nad którym, przynajmniej wedle diagnoz brytyjskiego aparatu skarbowego – nie sposób zapanować bez wdrożenia gruntownych zmian systemowych.
W ramach struktur UE są prowadzone rozmowy i analizy w zakresie możliwych rozwiązań problemu oszustw podatkowych. Niezależnie od skutków tych procesów, w których Polska powinna brać aktywny udział, istnieje szereg działań, które powinny być podjęte w ramach polskiej jurysdykcji podatkowej, która, zgodnie z raportem GENVAL odbiega od standardów europejskich w skuteczności ścigania przestępczości finansowej.
Ogół przedstawionych danych, informacji i propozycji przekonuje o wadze poruszonego tematu i konieczności wszczęcia debaty publicznej skutkującej efektywnymi rozwiązaniami skierowanymi na ochronę interesów Państwa z poszanowaniem swobody działalności gospodarczej.
O autorze
