Jak zatrudnić obcokrajowca
Obowiązek wystąpienie o zezwolenie na pracę obcokrajowca należy do pracodawcy i to właśnie po jego stronie leżą również koszty takiej rejestracji. Wielkość opłaty i formalność uzależnione są od rodzaju i okresu wykonywanej pracy.
Przepisy dotyczące zatrudniania cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej reguluje ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz rozporządzenia wykonawcze. Wniosek o zezwolenie pracodawca składa do wojewody wraz z pełną dokumentacją. Szczegóły wzorów określa rozporządzanie Ministra Pracy i Polityki Społecznej. W procesie tym nie uczestniczy pracownik, mimo że sprawa dotyczy jego interesów bezpośrednio.
Wniosek wiąże się z kosztami. Powierzający pracę ma obowiązek uiszczenia opłaty 50 zł w przypadku, gdy pracownik zmierza pracować do 3 miesięcy, 100 zł – gdy okres wykonywania pracy będzie dłuższy niż 3 miesiące. W przypadku delegowania cudzoziemca na terytorium Polski w celu realizacji usługi eksportowej, opłata wynosi 200 zł .
Rodzaje zezwoleń
We wniosku o zezwolenie na pracę cudzoziemca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy wskazać między innymi typ zezwolenia o jakie stara się pracodawca. Możemy zatem wyróżnić następujące typy:
A – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie umowy z podmiotem, którego siedziba lub miejsce zamieszkania albo oddział, zakład lub inna forma zorganizowanej działalności znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
B – dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę polegającą na pełnieniu funkcji w zarządzie osoby prawnej wpisanej do rejestru przedsiębiorców lub będącej spółką kapitałową w organizacji przez okres przekraczający łącznie 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy;
C – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym do oddziału lub zakładu podmiotu zagranicznego albo podmiotu powiązanego, w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych z pracodawcą zagranicznym; D – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego nieposiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa);
E – dotyczy cudzoziemca, który wykonuje pracę u pracodawcy zagranicznego i jest delegowany na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu niż określone jako typy B, C i D.
Warunki przyznania zezwoleń
Wydanie zezwolenia na pracę przez wojewodę wymaga spełnienia określonych warunków. W zakresie zezwolenia typu A, należy zapewnić wynagrodzenie na poziomie nie niższym niż pracownikowi wykonującemu pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku – mówi Joanna Milewicz, adwokat, Kancelaria Prawna Chałas i Wspólnicy. – Trzeba także dołączyć do wniosku informację starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy w oparciu o rejestry bezrobotnych i poszukujących pracy albo o negatywnym wyniku rekrutacji organizowanym dla pracodawcy. Informacja taka jest wydawana na wniosek. Obowiązek jej przedstawienia jest wyłączony w przypadku, gdy praca, która ma być wykonywana przez cudzoziemca, jest pracą określoną w wykazie przygotowanym przez wojewodę, a także gdy wniosek dotyczy przedłużenia zezwolenia na pracę dla określonego cudzoziemca na danym stanowisku.
O autorze
