Kraków pożegnał Krzysztofa Pendereckiego
„Żegnamy dziś wielkiego kompozytora, głęboko myślącego Polaka, człowieka o niezwykłej wrażliwości, śmiałym i szczodrym sercu. (…) Jako kompozytor naznaczył historię XX i XXI wieku. (…) Był cichym i serdecznym człowiekiem, którego mądrość i dobroć skrywały się za subtelnym uśmiechem. Pozostawił nam muzykę wielką” – powiedział wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotr Gliński podczas uroczystości przeniesienia prochów śp. Krzysztofa Pendereckiego do Panteonu Narodowego w Krakowie, która odbyła się w drugą rocznicę śmierci kompozytora. W uroczystym pożegnaniu artysty, oprócz rodziny i przyjaciół, uczestniczyli przedstawiciele środowiska artystycznego oraz najwyższych władz państwowych, m.in. prezydent RP Andrzej Duda, a także ambasador Arndt Freytag von Loringhoven, który odczytał list prezydenta Republiki Federalnej Niemiec Franka-Waltera Steinmeiera.
Minister kultury i dziedzictwa narodowego zwrócił uwagę, że Krzysztof Penderecki jako dziecko doświadczył okrucieństwa wojny.
Będąc kilkuletnim chłopcem, był świadkiem zagłady przez Niemców żydowskiego świata w rodzinnej Dębicy. Zapamiętał też dobrze, jak kilka lat później żołnierze rosyjscy palili książki i nuty z Jego rodzinnej biblioteki. Nie miał z czego grać na skrzypcach, zaczął więc sam tworzyć muzykę, choć – jak przypomnieliśmy wczoraj – zapamiętał dobrze huculskie nuty, które grał mu ojciec w domu, gdzie muzyka była zawsze obecna – mówił prof. Piotr Gliński.
Przypominając najważniejsze dzieła artysty – „Tren – Ofiarom Hiroszimy”, operę „Diabły z Loudun” czy „Polskie Requiem” – wicepremier wskazał, że kompozytor w swej twórczości dotykał spraw najistotniejszych, takich jak okrucieństwa władzy, historia polskiej potrzeby wolności i solidarności, a także gotowość ponoszenia za nie najwyższej ofiary. Wspomniał także o pierwszym dziele o światowej renomie i jednym z najważniejszych dzieł polskiej muzyki XX wieku.
Opus magnum Krzysztofa Pendereckiego – „Pasja według św. Łukasza” – to dzieło, które zdumiało swą śmiałością luminarzy światowej awangardy muzycznej, to także dzieło, które doskonale wpisało się w wielowiekową tradycję przedstawiania Męki Pańskiej, wchodząc w dialog z genialnymi Pasjami Jana Sebastiana Bacha. To jednocześnie dzieło napisane wbrew reżimowi komunistycznemu, wrogo nastawionemu zarówno do zachodniej awangardy, jak i muzyki sakralnej. Dzieło to – jak wskazywał profesor Mieczysław Tomaszewski – to jeden z owych wielkich gestów, które utorowały Polsce drogę do odzyskania wolności – podkreślił minister kultury i dziedzictwa narodowego.
Szef resortu kultury zwrócił uwagę, że Krzysztof Penderecki w wyjątkowy sposób potrafił łączyć swoje życie osobiste z tym, co dotyczyło wszystkich Polaków.
O autorze