10 lat od wybuchu światowego kryzysu finansowego
Euler Hermes, wiodący na świecie ubezpieczyciel należności handlowych, opublikował analizę służącą ocenie postępów, jakie świat zrobił w ciągu dekady od wystąpienia światowego kryzysu finansowego.
„Po jednej z najbardziej burzliwych dekad zarówno w czasach współczesnych, jak i w kategoriach historycznych, widzimy, że ogólna światowa stabilność i ożywienie gospodarcze w końcu zaczynają nabierać wiatru w żagle” – powiedział Ludovic Subran, główny ekonomista Euler Hermes.
„Od sierpnia 2007 roku wyciągnęliśmy wiele wniosków, a nawet w najczarniejszych godzinach globalnego kryzysu finansowego światowi liderzy wiele rzeczy zrobili dobrze. Jednocześnie w tym samym czasie, po 10 latach od wystąpienia kryzysu wciąż wiele pozostało do zrobienia, aby mieć pewność, że gospodarka światowa utrzyma trend wzrostowy i że jesteśmy też w pełni przygotowani na przyszłe wstrząsy” – dodał Subran.
Trzy rzeczy, które świat zrobił dobrze
1. Światowi przywódcy zasiedli przy jednym stole i podjęli wspólne działania: G20 stworzyła precedens ratunkowej koordynacji monetarnej i fiskalnej w reakcji na kryzys i te wspólne działania oraz wspólny cel stały się najistotniejszym fundamentem kolejnych działań. Począwszy od szczytu w Londynie w 2009 r., USA nadały ton, przeznaczając 1,1 biliona USD na zapobieżenie groźbie światowego zastoju. Światowi przywódcy zrobili wszystko, co mogli, aby dać globalną odpowiedź na globalny kryzys, przekazywać sobie nawzajem istotne informacje na temat rozwoju sytuacji, a co najważniejsze, aby mówić jednym głosem. Były to podstawy dla wzmocnienia współpracy mającej na celu zapobieżenie też przyszłym kryzysom. Jednocześnie, międzynarodowi “dozorcy”, tacy jak MFW, zostali reaktywowani, ich struktury zarządzania zostały zreformowane i przeorientowani zostali oni na stworzenie kluczowej sieci bezpieczeństwa finansowego, przy współudziale swoich członków zwiększających jego ratunkową zdolność kredytową.
2. Globalne regulacje finansowe zostały wzmocnione: w tym okresie wprowadzono ważne zmiany makroostrożnościowe i nadzorcze. Po pierwsze, ustanowiono wymagania kapitałowe stanowiące, że banki przez cały czas muszą utrzymywać minimalny współczynnik kapitału podstawowego (minimum depozytowe) Tier 1 (CET1) na poziomie 4.5%. Po drugie, ustalono zwiększony wskaźnik dźwigni finansowej na poziomie ponad 3%. Po trzecie, podniesiono wymagania dotyczące zachowania płynności. Środki regulacyjne Bazylea III i Solvency II a także Jednolity Mechanizm Restrukturyzacji (i uporządkowanej likwidacji banków) UE powstały w spadku po tym nowym paradygmacie regulacyjnym. W konsekwencji działalność banków jest teraz znacznie mniej ryzykowna i bardziej bezpieczna dla klientów. W USA skierowane przeciwko spekulacyjnym inwestycjom „prawo Volckera”, ustawa Dodda-Franka o reformie Wall Street oraz ustawa o ochronie konsumentów stworzyły podstawy dla sektora finansowego do odegrania swojej krytycznie ważnej roli wspierającej ożywienie gospodarcze.
O autorze
