Inna bajka… czyli od GE Capital Banku do Banku BPH
W 1892 roku poprzez połączenie dwóch przedsiębiorstw: Edison Electric Light Company zarządzanego przez jednego z najbardziej znanych i twórczych wynalazców na świecie słynnego Thomasa Alva Edisona i Thomson-Houston Company zarządzanego przez Charlesa A. Coffina powstała firma General Electric. Oba przedsiębiorstwa razem posiadały większość kluczowych w tym czasie patentów w dziedzinie produkcji i wykorzystywania prądu elektrycznego, co na długie lata zapewniło im dominującą pozycję na rynku w USA. Początkowo przedsiębiorstwo koncentrowało swoją działalność na przedsięwzięciach związanych z elektrycznością – od budowy elektrowni i linii wysokiego napięcia po produkcję różnego rodzaju sprzętu elektrycznego. W laboratoriach General Electric powstało szereg wynalazków, między innymi turbina parowa, lodówka, żarówka, gramofon, prądnica prądu stałego, silnik prądu stałego, opracowano też metody syntezy polietylenu i silikonu. Z biegiem lat koncern poszerzał zakres swojej działalności, inwestując także w sektor ubezpieczeniowy i bankowy.
W 1995 roku General Electric – jedna z największych firm na świecie, zarówno pod kątem obrotów, generowanego dochodu jak i wartości rynkowej (trzecie miejsce na liście największych przedsiębiorstw na świecie, według jednych z ostatnich notowań magazynu Forbes), zdecydowała się zainwestować na polskim rynku bankowym. Przedstawiciele GE prowadzili wielomiesięczne badania i konsultacje na polskim rynku, z zamiarem kupna jakiegoś banku w całości lub wykupu pakietu kontrolnego. Przedmiotem ich zainteresowań było kilka podmiotów, ale zdecydowano się na mały bank– Bank Solidarność Chase D.T. Bank ten w owym czasie nie posiadał żadnych oddziałów, a plany rozwoju sprzedaży GE Capital Banku były bardzo ekspansywne. Rozwiązania były tylko dwa – szybka budowa własnej infrastruktury (zaplecze technologiczne, sieć i struktury sprzedaży) lub skorzystanie z outsourcingu. Wybrano drugie rozwiązanie, jako tańsze i szybsze. Pierwszym oferowanym produktem były kredyty samochodowe, których dystrybucję prowadzono przez komisy i salony dealerów samochodowych, kolejnym – kredyty ratalne oferowane w supermarketach, a następnie kredyty gotówkowe dystrybuowane przez sieć niezależnych pośredników. Potentat, dla którego zakup całego polskiego sektora bankowego nie stanowiłby większego problemu, kupił mały, szerzej nieznany i nieznaczący bank. Bank nieposiadający terenowych struktur, o zasięgu oddziaływania zdecydowanie lokalnym. I właśnie w tamtym początkowym okresie byłem jednym z pracowników tego banku. Pamiętam rozmowy z penetrującym polski rynek bankowy przedstawicielem koncernu, który uświadamiał mnie jak bardzo rynek ten jest opóźniony w stosunku do tego co już funkcjonowało i obowiązywało na rynku zachodnioeuropejskim czy amerykańskim. U nas wykładane marmurem sale operacyjne, kolejki przy okienkach, rozbudowane struktury kadrowe. Tam małe placówki, transakcje przez telefon i karty płatnicze. Przedstawiciel koncernu wiedział doskonale, że zakup przestarzałych struktur, marmurowych sal i innych zbytków to marnowanie pieniędzy.
Dzisiaj, po dziewiętnastu latach od tamtych wydarzeń, polska bankowość wygląda inaczej. Inaczej też wygląda sfera usług bankowych – króluje Internet i karty płatnicze. Według danych opublikowanych przez Dziennik Gazetę Prawną, polskie banki prowadzą obecnie 21,6 mln rachunków internetowych, Polacy posiadają już blisko 35 mln kart płatniczych, a wciągu ostatniego roku kartami bankowymi wykonano 2 mld transakcji. Po prostu inna bajka.
O autorze
