loader

UniLokata coraz chętniej wybierana przez firmy. UniWIBID z „plusem” i rozszerzoną strategią

Dotychczas UniWIBID, dzięki liniowej wycenie jednostki, służył inwestorom instytucjonalnym przede wszystkim do bieżącego zarządzania płynnością. Od 15 września br. jest on rozwiązaniem głównie do średnioterminowego lokowania środków. Dążąc do ograniczania ryzyka inwestycyjnego, subfundusz będzie wyszukiwać okazje inwestycyjne na rynku obligacji korporacyjnych, przy wykorzystaniu wyższych niż do tej pory limitów zaangażowania w instrumenty wysokodochodowe. Jednocześnie portfel zostanie w jeszcze większym stopniu zdywersyfikowany dzięki stosowaniu bardziej restrykcyjnych progów zaangażowania w papiery poszczególnych emitentów, co w znaczącym stopniu wpłynie na rozproszenie ryzyka. Wprowadzone zmiany zwiększą potencjał zysku subfunduszu, który już obecnie osiąga wyższe stopy zwrotu w porównaniu z funduszami pieniężnymi. Od początku roku UniWIBID wypracował zysk na poziomie 3,68 proc., a UniLokata 2,72 proc. (dane na dzień 30 sierpnia 2013 r.).

 

By zaakcentować zmiany oraz większy potencjał zysku, nazwę subfunduszu UniWIBID rozbudowaliśmy o dodatkowe rozszerzenie „Plus”.

 

Odświeżona, odważniejsza strategia subfunduszu ma szanse spotkać się z zainteresowaniem nie tylko zamożnych klientów private bankingu, ale także firm, które posiadają środki niewykorzystywane do prowadzenia bieżącej działalności operacyjnej, a chciałyby je zainwestować bez ponoszenia nadmiernego ryzyka – mówi Małgorzata Góra-Dubiela.

 

Subfundusz UniWIBID (UniFunduszeSFIO) należy do kategorii specjalistycznych. Środki inwestorów zostają lokowane przede wszystkim w polskie dłużne obligacje korporacyjne i inne instrumenty rynku pieniężnego, których czas pozostający do wykupu nie przekracza roku lub których wysokość oprocentowania jest ustalana na okres nie dłuższy niż rok. Jednocześnie przy lokowaniu aktywów subfunduszu są stosowane ograniczenia inwestycyjne obowiązujące dla funduszu inwestycyjnego zamkniętego.

author avatar
Union Investment TFI

1 2

O autorze